Her gün gözlerimi açtığımda ilk işim arkadaşlarımın paylaşımlarını kontrol etmek değil.
Görev tablosunu açmak, hangi projenin görevi veya etkileşim koşullarını güncellediğini kontrol etmek.
Her gün bir alet gibi
Başkalarının airdrop almasını izlemek
Cüzdanına bir daha bak, bomboş.
Zihin durumu sorun yok diyor ama aslında içsel bir yıpranma yaşıyor.
Başkaları altın çıkarıyormuş gibi.
Kendimi gönüllü gibi hissediyorum.
Uzun süre yapınca bir yanılsama hissi oluşur.
Sanki sadece sıkı çalışarak uyuşukluğa varınca biraz şans kazanmayı hak ediyorsun.
Ama sorun şu ki, çaba gerçekten şansı getirebilir