Her gün gözlerimi açtığımda ilk işim arkadaşlarımın paylaşımlarını kontrol etmek değil.
Görev tablosunu açmak, hangi projenin görevi veya etkileşim koşullarını güncellediğini kontrol etmek.
Her gün bir alet gibi Başkalarının airdrop almasını izlemek Cüzdanına bir daha bak, bomboş.
Zihin durumu sorun yok diyor ama aslında içsel bir yıpranma yaşıyor. Başkaları altın çıkarıyormuş gibi. Kendimi gönüllü gibi hissediyorum.
Uzun süre yapınca bir yanılsama hissi oluşur. Sanki sadece sıkı çalışarak uyuşukluğa varınca biraz şans kazanmayı hak ediyorsun. Ama sorun şu ki, çaba gerçekten şansı getirebilir mi?
Gerçek şu ki: - 100 projeyi bitirdikten sonra, 98'i boşuna oldu - O 2 patlayan, belki de sadece az sayıda kişi kazandı. - Şans unsuru, her şeyden daha fazla.
Ama yine de durmaya cesaret edemiyorum Yanlış yapmaktan, boşta kalmaktan, gerçekten o zenginleştiren projenin yarın olmasından korkuyorum.
Bunun böyle devam etmenin doğru olup olmadığını bilmiyorum. Ama biliyorum ki, benim gibi şüpheyle de olsa birçok insan da direniyor.
Eğer sen de öyleysen, o zaman şunu demek istiyorum: Artık çok cesuruz. Artık çoğu insandan daha fazla bu dünyanın bize bir kez nazik olacağına inanıyoruz.
View Original
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Her gün gözlerimi açtığımda ilk işim arkadaşlarımın paylaşımlarını kontrol etmek değil.
Görev tablosunu açmak, hangi projenin görevi veya etkileşim koşullarını güncellediğini kontrol etmek.
Her gün bir alet gibi
Başkalarının airdrop almasını izlemek
Cüzdanına bir daha bak, bomboş.
Zihin durumu sorun yok diyor ama aslında içsel bir yıpranma yaşıyor.
Başkaları altın çıkarıyormuş gibi.
Kendimi gönüllü gibi hissediyorum.
Uzun süre yapınca bir yanılsama hissi oluşur.
Sanki sadece sıkı çalışarak uyuşukluğa varınca biraz şans kazanmayı hak ediyorsun.
Ama sorun şu ki, çaba gerçekten şansı getirebilir mi?
Gerçek şu ki:
- 100 projeyi bitirdikten sonra, 98'i boşuna oldu
- O 2 patlayan, belki de sadece az sayıda kişi kazandı.
- Şans unsuru, her şeyden daha fazla.
Ama yine de durmaya cesaret edemiyorum
Yanlış yapmaktan, boşta kalmaktan, gerçekten o zenginleştiren projenin yarın olmasından korkuyorum.
Bunun böyle devam etmenin doğru olup olmadığını bilmiyorum.
Ama biliyorum ki, benim gibi şüpheyle de olsa birçok insan da direniyor.
Eğer sen de öyleysen, o zaman şunu demek istiyorum:
Artık çok cesuruz.
Artık çoğu insandan daha fazla bu dünyanın bize bir kez nazik olacağına inanıyoruz.