Az önce bir gönderiye rastladım, sıradan bir tam zamanlı anne, nasıl Kripto Para Trade yapmaktan vadeli işlemlere geçtikten sonra, ardından internet kredisi alarak yavaş yavaş derin bir uçuruma düştüğünü, sonunda evini sattığını ve boşandığını anlatıyordu. Bu gönderide beni en çok etkileyen şey, içindeki her cümlede birçok grup arkadaşımın, takipçimin gölgelerini görebilmemdi; sanki bu, neredeyse %99'unun sıradan enayilerinin bir ömür boyu süren şablonu ve kaderiydi. Tüm herkesin bu makaleyi ciddiyetle okumasını şiddetle tavsiye ediyorum!
Bu dünya her zaman hayatta kalanların yanılgısı tarafından yönetilmektedir, kazananların sesi her zaman en yüksek olandır ve herkes sadece duymak istediği şeyleri duymak ister. Bu durum, Twitter'da sanki eninde sonunda ne kadar zorlukla karşılaşırsanız karşılaşın, her zaman bir All-in A8 ile geri dönüş şansının sizi beklediği izlenimini yaratıyor. Başarı hikayelerini anlatanlar belki de hayatta kalanların %1'idir, ya %99? Sessizce internete veda eden ya da intihar edenler, onların başarısızlık hikayelerini duyma şansınız bile yok!
Bir süre önce bir borsa, borçlu finansman kullanarak Kripto Para Trade yapmaya izin vermedi ve bu durum oldukça tartışmalara yol açtı. Hatta birçok kişi, kendi başarı hikayelerini paylaşarak borçlu finansman ile yeniden ayağa kalkma arasındaki mantığı kanıtlamaya çalıştı. Ben bu borsa için konuşmuyorum ve tüm borsaların büyüme yolunun kesinlikle kanlı ve acımasız olduğunu biliyorum, ama o sırada bu başarı hikayelerini anlatan gönderilere bakarken gerçekten sırtımın ürperdiğini hissettim. Sonuçta, bu gönderiler nedeniyle kaç kişi kendisinin de o şanslı kişi olduğuna inanacak? Ve bu gönderideki ev hanımı gibi kaç kişi nihayetinde ailelerini kaybedecek? Belki bu tweetimi paylaştığımda birçok kişi yine bana saldıracak, "ne yapıyorsun bu kadar iyi kalpli, büyük yürekli" diyecek. Evet, doğru, başkalarına yardım etme tutkusundan vazgeç, diğerlerinin kaderine saygı göster.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Az önce bir gönderiye rastladım, sıradan bir tam zamanlı anne, nasıl Kripto Para Trade yapmaktan vadeli işlemlere geçtikten sonra, ardından internet kredisi alarak yavaş yavaş derin bir uçuruma düştüğünü, sonunda evini sattığını ve boşandığını anlatıyordu. Bu gönderide beni en çok etkileyen şey, içindeki her cümlede birçok grup arkadaşımın, takipçimin gölgelerini görebilmemdi; sanki bu, neredeyse %99'unun sıradan enayilerinin bir ömür boyu süren şablonu ve kaderiydi. Tüm herkesin bu makaleyi ciddiyetle okumasını şiddetle tavsiye ediyorum!
Bu dünya her zaman hayatta kalanların yanılgısı tarafından yönetilmektedir, kazananların sesi her zaman en yüksek olandır ve herkes sadece duymak istediği şeyleri duymak ister. Bu durum, Twitter'da sanki eninde sonunda ne kadar zorlukla karşılaşırsanız karşılaşın, her zaman bir All-in A8 ile geri dönüş şansının sizi beklediği izlenimini yaratıyor. Başarı hikayelerini anlatanlar belki de hayatta kalanların %1'idir, ya %99? Sessizce internete veda eden ya da intihar edenler, onların başarısızlık hikayelerini duyma şansınız bile yok!
Bir süre önce bir borsa, borçlu finansman kullanarak Kripto Para Trade yapmaya izin vermedi ve bu durum oldukça tartışmalara yol açtı. Hatta birçok kişi, kendi başarı hikayelerini paylaşarak borçlu finansman ile yeniden ayağa kalkma arasındaki mantığı kanıtlamaya çalıştı. Ben bu borsa için konuşmuyorum ve tüm borsaların büyüme yolunun kesinlikle kanlı ve acımasız olduğunu biliyorum, ama o sırada bu başarı hikayelerini anlatan gönderilere bakarken gerçekten sırtımın ürperdiğini hissettim. Sonuçta, bu gönderiler nedeniyle kaç kişi kendisinin de o şanslı kişi olduğuna inanacak? Ve bu gönderideki ev hanımı gibi kaç kişi nihayetinde ailelerini kaybedecek?
Belki bu tweetimi paylaştığımda birçok kişi yine bana saldıracak, "ne yapıyorsun bu kadar iyi kalpli, büyük yürekli" diyecek. Evet, doğru, başkalarına yardım etme tutkusundan vazgeç, diğerlerinin kaderine saygı göster.